ماه مبارک شعبان به روز‌های پایانی خود نزدیک می‌شود، ماهی که پیامبر اکرم (ص) دربارۀ آن فرمود: «ماه شعبان، «شعبان» نامیده شد؛ زیرا روزى‌هاى مؤمنان در این ماه قسمت مى‌شود.» این ماه از آن جهت حائز اهمیت است که فرصتی روحی و معنوی جهت آمادگی برای ورود به باارزش‌ترین ماه سال یعنی ماه مبارک رمضان فراهم می‌کند.
یکی از اعمالی که در این ماه و در آستانۀ ماه مبارک رمضان بسیار به آن تأکید شده‌ایم، روزه است.
امام صادق علیه السلام فرمود: «مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ مِنْ آخِرِ شَعْبَانَ وَ وَصَلَهَا بِشَهْرِ رَمَضَانَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ صَوْمَ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْن؛ هر کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به روزه ماه رمضان وصل کند، خداوند ثواب روزه دو ماه پى‌در‌پى را برایش محسوب مىکند.» (من لا یحضره الفقیه ج ۲، ص ۹۴، ح ۱۸۲۹ - امالی (صدوق) ص ۶۷۰)
همچنین در این سه روز هر چقدر می‌توانیم، صلوات بفرستیم و دعای فرج بخوانیم و تا می‌توانیم استغفار کنیم، باشد که آمرزیده وارد ماه سراسر نور رمضان شویم.