به گزارش ، دکتر زهرا نهبندانی علایم و نشانه‌های بیماری را تب، سردرد شدید، درد عضلانی، کمر درد، تورم غدد لنفاوی، لرز، احساس ضعف و بی حالی شدید و نشانه‌های پوستی برشمرد و گفت: آبله میمون برخلاف آبله، باعث تورم غدد لنفاوی می‌شود؛ در حالی که آبله این طور نیست.
وی با اشاره به اینکه دوره کمون برای آبله میمون معمولا ۱۴-۷ روز است؛ اما می‌تواند بین ۵ تا ۲۱ روز باشد، ابراز کرد: سیر بیماری در عرض ۱ تا ۳ روز و گاهی اوقات طولانی‌تر است و پس از ظهور تب، بیمار دچار بثورات پوستی می‌شود که اغلب روی صورت شروع شده و سپس به سایر قسمت‌های بدن گسترش می‌یابد.
نهبندانی با بیان اینکه در این بیماری، بثورات پوستی به طور معمول، در عرض ۱ تا ۳ روز پس از بروز تب شروع می‌شود و صورت ۹۵ درصد و کف دست و پا‌ها ۷۵ درصد درگیر می‌شود، عنوان کرد: همچنین غشا‌های مخاطی دهان ۷۰ درصد، دستگاه تناسلی ۳۰ درصد و ملتحمه ۲۰ درصد و همچنین قرنیه چشم‌ها تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
وی با بیان اینکه درمورد سیر بیماری، درگیری پوستی با گذشت زمان افزایش می‌یابد و رنگ بثورات پوستی به سمت زردی می‌رود و درموارد شدید ضایعات می‌توانند قسمت‌های زیادی از پوست را از بین ببرند، گفت: با پیشرفت بیماری، ویروس به مغز و نخاع رسیده و باعث التهاب مغز و نخاع می‌شود که آسیب مغزی و مرگ درپی دارد.
این مسئول گفت: واکسن Imvanex برای پیشگیری از آبله میمون و آبله در ایالات متحده مجوز دریافت کرده و از آنجایی که ویروس آبله میمون خویشاوندی نزدیکی با ویروس ایجاد کننده آبله دارد، واکسن آبله نیز می‌تواند افراد را از ابتلا به آبله میمون محافظت کند.
دکتر نهبندانی بیان کرد: واکسن آبله در حال حاضر در دسترس عموم نیست، ولی لازم به ذکر است واکسن‌های آبله‌ای که در گذشته تزریق شده می‌تواند تا ۸۵ درصد از ابتلا به آبله میمونی مصونیت ایجاد کند؛ اما این که با مرور زمان و بازپدیدی بیماری چه تغییراتی در این مورد رخ داده در حال آزمایش و بررسی است.
دکتر نهبندانی بیان کرد: دوری از حیوانات ناقل، انسان بیمار و اجتناب از دست زدن و تماس با وسایل استفاده شده توسط فرد بیمار اعم از لباس، ظروف، لوازم شخصی و غیره، استفاده از ماسک، دستکش و عینک در هنگام مواجهه با افراد یا حضور در محیط‌های آلوده و البته تزریق واکسن، در پیشگیری از ابتلا به آبله میمونی، نقش دارد.
وی ابراز کرد: حیواناتی که می‌توانند مخزن آبله میمونی باشند، کاملا شناسایی نشده‌اند، ولی جوندگان قابلیت میزبانی ویروس و ایفای نقش میزبانی را دارند، بنابراین باید در دفع این جانوران و مواجه نشدن مستقیم با آن‌ها و فضولات، ترشحات و ... حساس بود.
وی با اشاره به اینکه دوره کمون برای آبله میمون معمولا ۱۴-۷ روز است؛ اما می‌تواند بین ۵ تا ۲۱ روز باشد، ابراز کرد: سیر بیماری در عرض ۱ تا ۳ روز و گاهی اوقات طولانی‌تر است و پس از ظهور تب، بیمار دچار بثورات پوستی می‌شود که اغلب روی صورت شروع شده و سپس به سایر قسمت‌های بدن گسترش می‌یابد.
نهبندانی با بیان اینکه در این بیماری، بثورات پوستی به طور معمول، در عرض ۱ تا ۳ روز پس از بروز تب شروع می‌شود و صورت ۹۵ درصد و کف دست و پا‌ها ۷۵ درصد درگیر می‌شود، عنوان کرد: همچنین غشا‌های مخاطی دهان ۷۰ درصد، دستگاه تناسلی ۳۰ درصد و ملتحمه ۲۰ درصد و همچنین قرنیه چشم‌ها تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
وی با بیان اینکه درمورد سیر بیماری، درگیری پوستی با گذشت زمان افزایش می‌یابد و رنگ بثورات پوستی به سمت زردی می‌رود و درموارد شدید ضایعات می‌توانند قسمت‌های زیادی از پوست را از بین ببرند، گفت: با پیشرفت بیماری، ویروس به مغز و نخاع رسیده و باعث التهاب مغز و نخاع می‌شود که آسیب مغزی و مرگ درپی دارد.
این مسئول گفت: واکسن Imvanex برای پیشگیری از آبله میمون و آبله در ایالات متحده مجوز دریافت کرده و از آنجایی که ویروس آبله میمون خویشاوندی نزدیکی با ویروس ایجاد کننده آبله دارد، واکسن آبله نیز می‌تواند افراد را از ابتلا به آبله میمون محافظت کند.
دکتر نهبندانی بیان کرد: واکسن آبله در حال حاضر در دسترس عموم نیست، ولی لازم به ذکر است واکسن‌های آبله‌ای که در گذشته تزریق شده می‌تواند تا ۸۵ درصد از ابتلا به آبله میمونی مصونیت ایجاد کند؛ اما این که با مرور زمان و بازپدیدی بیماری چه تغییراتی در این مورد رخ داده در حال آزمایش و بررسی است.
دکتر نهبندانی بیان کرد: دوری از حیوانات ناقل، انسان بیمار و اجتناب از دست زدن و تماس با وسایل استفاده شده توسط فرد بیمار اعم از لباس، ظروف، لوازم شخصی و غیره، استفاده از ماسک، دستکش و عینک در هنگام مواجهه با افراد یا حضور در محیط‌های آلوده و البته تزریق واکسن، در پیشگیری از ابتلا به آبله میمونی، نقش دارد.
وی ابراز کرد: حیواناتی که می‌توانند مخزن آبله میمونی باشند، کاملا شناسایی نشده‌اند، ولی جوندگان قابلیت میزبانی ویروس و ایفای نقش میزبانی را دارند، بنابراین باید در دفع این جانوران و مواجه نشدن مستقیم با آن‌ها و فضولات، ترشحات و ... حساس بود.