به گزارش ؛ قرآن بر خلاف تصور برخی افراد که فقط مردان را الگوی افراد و جامعه می‌دانند، آنجا که می‌خواهد الگو‌ها و اسوه‌ها را معرّفی کند، در کنار اسوه بودن حضرت ابراهیم علیه السلام و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، الگو‌ها و نمونه‌هایی از زنان وارسته را نیز به جامعه و مؤمنان معرّفی می‌نماید ، خدیجه یکی از این زنان وارسته است .
هر گاه انسانی در پیشگاه الهی از چنان مقامی برخوردار باشد، نگفته پیدا است که در نزد پیامبر خدا صلی الله علیه و آله نیز دارای منزلتی است رفیع چنانکه تاریخ نیز گواهی می‌دهد که محبوبترین همسر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نزد او، خدیجه کبری علیها السلام بود.
چرا حضرت خدیجه (س) «ام المومنین» لقب گرفت؟
این بانو، درجات کمال را در سرزمین جاهلیت طی کرده بود.
ایشان در آن دوره ظلمانی فرزانگی داشت و این فرزانگی موجب کسب الطاف الهی شد.
بخشی از نشانه فرزانگی ایشان ، ریشه خانوادگی دارد، زیرا او از اولاد اسماعیل (ع) و نوادگان عبد مناف بود و از خانواده ایشان در آن سرزمین به سیادت و بزرگی یاد می‌شد.
حضرت خدیجه (س) نیز مانند پیامبر (ص) از مرام مشرکان پیروی نمی‌کرد و از آزار مشرکان بت‌پرست بی‌نصیب نبود.
در حالی که تمامی ملاک علم، عبادت ، صبر ، شکیبایی ، تربیت اولاد و ... را دارا بود.
ضرت خدیجه (س) هم ثروت زیاد و هم دانش و فهم ویژه‌ای داشت و وقتی پیامبر را شناخت ، خودش از عبدالله خواستگاری کرد.
آن بانوی اسلام، در شب اول ازدواج صندوقچه اسنادش را به پیامبر تقدیم کرد.
حضرت رسول (ص) هم در مورد حضرت خدیجه (س) کم نگذاشتند، گاهی گوسفندی ذبح می‌کردند و برای دوستان خدیجه (س) می‌فرستادند، طوری که سایر بانوان گلایه کردند که خدا بهتر از خدیجه (س) به شما داده است و پیامبر (ص) در پاسخ فرمودند: خدا بهتر از خدیجه (س) به من نداده است.
او زمانی به من ایمان آورد که همه از من دور می‌شدند؛ ایشان تمام اموالش را در اختیار من گذاشت.
او با (محمد امین) در اوج فشار‌های مشرکان ازدواج کرد و ام المومنین شد؛ نه اینکه با پیامبر (ص) ازدواج کند و ام المومنین شود.
در ایامی که پیامبر (ص) در شعب ابوطالب حضور داشتند، این اموال خدیجه (س) بود که توانست تحریم‌ها و محاصره را بی اثرکند.
خداوند هم نزول عنایت و لطفش را شامل او می‌کند؛ از این‌رو نسل پیامبر (ص) فقط از حضرت خدیجه کبری ادامه پیدا کرد. زیرا حضرت خدیجه (س) مال کثیر را به پیامبر (ص) داد و خداوند کوثر را به ایشان عنایت کرد.
از دیگر عنایت‌های خداوند به حضرت خدیجه (س) این است که در تاریخ فقط خداوند به خدیجه (س) سلام رسانده است.
آن حضرت اولین کسی بود که به امامت حضرت علی (ع) اقرار کرده اند.
پیام زندگی حضرت خدیجه (س) این است که به هیچ وجه در دفاع از امام و حق نباید کوتاهی کرد.
او همه مال و توانش را داد و خداوند هم از این بنده خوبش به نیکی قدردانی و کوثر را به او عنایت کرد.
بیشتر بخوانید : کمک‌های مومنانه خوزستانی‌ها در میلاد کریم اهل بیت (ع)
عام الحزن
سال دهم بعثت دو حادثه دردناک و جانسوز بر پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله وارد گشت، به گونه‌ای که فریاد و ناله شدید حضرت بلند شد.»
آن دو امر یکی رحلت جانسوز ابوطالب بود که در ۲۶ رجب سال دهم بعثت و یا هفتم رمضان، همان سال واقع شد، و دیگری وفات یار فداکار آن حضرت، خدیجه کبری بود که در دهم رمضان همان سال اتفاق افتاد.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ، خدیجه را با دستان خویش در محلّی به نام «حجون» (قبرستان ابوطاب فعلی) دفن نمود.
او به قدری از این دو حادثه غمناک بود که از خانه کمتر بیرون می‌آمد و در واقع خانه نشین شده بود و به همین جهت آن سال را، «عامُ الحُزْن» و سال غصّه و غم نامگذاری نمود.