به گزارش به نقل از پایگاه خبری سایِنس‌اَلِرت (science alert)، میکروپلاستیک‌ها زباله‌های میکروسکوپی هستند که در همه نقاط، از قعر اقیانوس تا مرتفع‌ترین قله‌های زمین، یافت می‌شوند. این ذرات کوچک در هوا منتشر و در اتمسفر شناور می‌شوند.
در مطالعه‌ای جدید، محققان از روشی هوشمندانه برای ردیابی این پدیده مضر آلاینده هوا استفاده کرده‌اند. در این روش آن‌ها از چیزی استفاده کرده‌اند که کاملاً طبیعی است و تقریباً در همه‌جا وجود دارد: تار عنکبوت.
از نظر دانشمندان تار عنکبوت، که در همه‌جا از جمله شهر‌ها پیدا می‌شود و چسبناک است، دامی مناسب برای همه ذرات معلق در هواست. همچنین تار عنکبوت وسیله‌ای ارزشمند و ارگانیک برای پایش ذرات آلودگی در هوای شهر است. آزمایش‌های نشان می‌دهد که میکروپلاستیک‌ها به تار عنکبوت می‌چسبند.
تار عنکبوت می‌تواند تا ۱۰ درصد کل وزنش آلودگی میکروپلاستیکی در خود جمع کند و این شامل انواع مختلف میکروپلاستیک می‌شود.
حدود ۹۰ درصد آلودگی‌ها شامل انواع پِت (پُلی‌اتیلن ترفتالات) بود که پلیمر غالب آن سی‌پِت (C-PET) بود که احتمالاً از الیاف نساجی مشتق می‌شود.
منبع دیگر میکروپلاستیک‌ها، ذرات ناشی از سایش لاستیک خودروها روی زمین است. این ذرات طی ترمز گرفتن و افزایش سرعت خودرو، از قسمت بیرونی لاستیک جدا می‌شوند. با اینکه ذرات ناشی از سایش لاستیک خودروها، از نظر فنی پلاستیک نیستند؛ ولی در شمار آلودگی‌های میکروپلاستیکی قرار می‌گیرند که به دلیل طبیعت مصنوعی آن‌ها است.
حداقل ۳۰ سال است که از تار‌های عنکبوت برای اهداف آزمایشی محیطی استفاده شده است؛ اما پژوهشگران اظهار می‌کنند این اولین‌بار است که این آزمایش برای میکروپلاستیک‌ها انجام شده است. آن‌ها برای نمونه‌گیری، تار عنکبوت‌ها را در ایستگاه‌های اتوبوس قرار دادند.
نمونه‌گیری برای این آزمایش ساده است و نیاز به ابزار خاصی ندارد. ایستگاه‌های اتوبوس سرپوشیده در تمام دنیا متداول هستند و عنکبوت‌های گردباف تقریباً در هر زیستگاهی روی زمین وجود دارند؛ به همین دلیل تار عنکبوت وسیله‌ای است که در تمام جهان به‌سادگی در دسترس است و می‌توان از آن برای اندازه‌گیری آلودگی میکروپلاستیکی هوای شهری استفاده کرد.